فروش دستگاه اکسیژن ساز خانگی

هند در حال حاضر با موج دوم کووید-19 مواجه است و کارشناسان معتقدند که این کشور در میانه بدترین مرحله قرار دارد. با گزارش روزانه حدود چهار میلیون مورد جدید ابتلا به ویروس کرونا در چند روز گذشته، چندین بیمارستان در سراسر کشور با کمبود اکسیژن پزشکی مواجه هستند. این امر حتی منجر به مرگ چندین بیمار شده است. این تقاضا متعاقباً افزایش یافته است زیرا بسیاری از بیمارستان‌ها به بیماران توصیه می‌کنند که حداقل برای چند روز حتی پس از ترخیص از بیمارستان از اکسیژن در خانه استفاده کنند. بسیاری از اوقات، افرادی که در خانه ایزوله هستند نیز به حمایت اکسیژن نیاز دارند. در حالی که بسیاری از سیلندرهای اکسیژن سنتی را انتخاب می کنند، دیگرانی نیز هستند که در چنین مواردی به سراغ دستگاه های اکسیژن ساز می روند.
تفاوت اساسی بین یک اکسیژن ساز و یک سیلندر در نحوه تامین اکسیژن است. در حالی که سیلندرهای اکسیژن دارای مقدار ثابتی از اکسیژن فشرده شده در داخل خود هستند و نیاز به پر کردن مجدد دارند، دستگاه های اکسیژن ساز می‌توانند منبع بی‌نهایتی از اکسیژن درجه پزشکی را در صورت ادامه داشتن پشتیبان برق فراهم کنند.
به عبارت دیگر، یک دستگاه اکسیژن ساز مانند یک تهویه مطبوع عمل می کند. هوا را از اطراف ما می گیرد، آن را اصلاح می کند و سپس برای استفاده تحویل می دهد.
به گفته دکتر توشار طیال بخش داخلی، بیمارستان دو نوع اکسیژن ساز وجود دارد. یکی که جریان یکسانی از اکسیژن را به طور منظم فراهم می کند مگر اینکه خاموش باشد و به طور کلی «جریان پیوسته» نامیده می شود و دیگری نبض نام دارد و با شناسایی الگوی تنفسی بیمار اکسیژن می دهد.
دکتر تایال به نقل از ایندیان اکسپرس گفت: «همچنین، کنسانتره‌های اکسیژن قابل حمل و جابه‌جایی آسان برای سیلندرهای اکسیژن عظیم هستند.
این پزشک تاکید کرد که دستگاه های اکسیژن ساز برای کسانی که از بیماری ها و عوارض شدید رنج می برند مناسب نیستند. این به این دلیل است که آنها می توانند تنها 5-10 لیتر اکسیژن در دقیقه تولید کنند. این ممکن است برای بیماران با عوارض شدید کافی نباشد.

هند در حال حاضر با موج دوم کووید-19 مواجه است و کارشناسان معتقدند که این کشور در میانه بدترین مرحله قرار دارد. با گزارش روزانه حدود چهار میلیون مورد جدید ابتلا به ویروس کرونا در چند روز گذشته، چندین بیمارستان در سراسر کشور با کمبود اکسیژن پزشکی مواجه هستند. این امر حتی منجر به مرگ چندین بیمار شده است. این تقاضا متعاقباً افزایش یافته است زیرا بسیاری از بیمارستان‌ها به بیماران توصیه می‌کنند که حداقل برای چند روز حتی پس از ترخیص از بیمارستان از اکسیژن در خانه استفاده کنند. بسیاری از اوقات، افرادی که در خانه ایزوله هستند نیز به حمایت اکسیژن نیاز دارند. در حالی که بسیاری از سیلندرهای اکسیژن سنتی را انتخاب می کنند، دیگرانی نیز هستند که در چنین مواردی به سراغ دستگاه های اکسیژن ساز می روند.
تفاوت اساسی بین یک اکسیژن ساز و یک سیلندر در نحوه تامین اکسیژن است. در حالی که سیلندرهای اکسیژن دارای مقدار ثابتی از اکسیژن فشرده شده در داخل خود هستند و نیاز به پر کردن مجدد دارند، دستگاه های اکسیژن ساز می‌توانند منبع بی‌نهایتی از اکسیژن درجه پزشکی را در صورت ادامه داشتن پشتیبان برق فراهم کنند.
به عبارت دیگر، یک دستگاه اکسیژن ساز مانند یک تهویه مطبوع عمل می کند. هوا را از اطراف ما می گیرد، آن را اصلاح می کند و سپس برای استفاده تحویل می دهد.
به گفته دکتر توشار طیال بخش داخلی، بیمارستان دو نوع اکسیژن ساز وجود دارد. یکی که جریان یکسانی از اکسیژن را به طور منظم فراهم می کند مگر اینکه خاموش باشد و به طور کلی «جریان پیوسته» نامیده می شود و دیگری نبض نام دارد و با شناسایی الگوی تنفسی بیمار اکسیژن می دهد.
دکتر تایال به نقل از ایندیان اکسپرس گفت: «همچنین، کنسانتره‌های اکسیژن قابل حمل و جابه‌جایی آسان برای سیلندرهای اکسیژن عظیم هستند.
این پزشک تاکید کرد که دستگاه های اکسیژن ساز برای کسانی که از بیماری ها و عوارض شدید رنج می برند مناسب نیستند. این به این دلیل است که آنها می توانند تنها 5-10 لیتر اکسیژن در دقیقه تولید کنند. این ممکن است برای بیماران با عوارض شدید کافی نباشد.